Jeta në karantinë me një dhunues

TË FUNDIT

Kur njerëzit nga gati e gjithë bota janë mbyllur në shtëpitë e tyre, ka paralajmërime se ata që jetojnë në një familje ku dhuna mbizotëron mund të bëhet viktima e fshehur e pandemisë.

Në Mbretërinë e Bashkuar, thirrjet në linjën kombëtare për paraqitjen e dhunës u rritën 65 për qind fundjavën e kaluar, sipas Komisarit për Abuzim të Anglisë dhe Uellsit. Ndërkohë, KB-ja paralajmëron se gratë në vendet e varfëra dhe shtëpitë më të vogla ka të ngjarë të kenë më pak mënyra për të raportuar dhunën.

BBC-ja foli me dy gra që ishin mbyllur me burra për të cilët thanë se i kishin abuzuar.

Geta, Indi

Geta zgjohet çdo mëngjes në orën pesë, burri i saj është i shtrirë pranë saj në dysheme. Ai gërhet shumë.

Mbrëmë ai erdhi në shtëpi i dehur dhe i shqetësuar. Shfaqja e koronavirusit në Indi do të thotë përdorim më pak i shpeshtë i transportit publik, kështu që si shofer, të ardhurat e Vijay kanë rënë nga 1.500 rupa në ditë (pak më shumë se 18 euro) në 700 rupa (rreth nëntë euro) në ditë.

“Sa do të zgjatë kjo?”, bërtiti ai, duke hedhur një shishe alkooli në mur. Fëmijët e Getës u fshehën pas saj për t’u mbrojtur.

Për fat të mirë, Vijaj u shtri mbi dyshekun e vogël që e gjithë familja e ndan së bashku dhe ra në gjumë menjëherë pas asaj që ndodhi.

“M’u desh pak kohë për t’i qetësuar fëmijët”, tha Geta. “Ata e kanë parë babanë e tyre të nevrikosur shumë shpesh, por këto pak javë është më keq. E kanë parë duke hedhur gjëra në mur dhe duke më tërhequr për flokësh“.

Burri i Getës e ka goditur atë shumë herë më shumë sesa ajo mund të mbajë mend. Kjo ndodhi për herë të parë në mbrëmjen e dasmës së tyre. Ajo u përpoq ta linte një herë, por nuk e lejuan që të merrte fëmijët.

Ata jetojnë në një familje me të ardhura të ulëta të quajtur mohala, në një zonë rurale.

Në një ditë të zakonshme, Geta ecën një kilometër deri në pusin më të afërt për të sjellë ujë në shtëpi, pastaj bisedon me fqinjët duke pritur për të mbërritur produktet.

Pas blerjes së produkteve të nevojshme për tërë ditën, Geta fillon përgatitjen e mëngjesit. Burri i saj largohet në orën shtatë, kthehet në shtëpi për drekë dhe fle, dhe largohet përsëri pasi dy fëmijët më të mëdhenj të kthehen nga shkolla.

“Gjërat kanë ndryshuar kur shkollat ​​u mbyllën në 14 mars,” tha Geta. “Fëmijët janë në shtëpi gjatë gjithë kohës dhe kjo ka filluar ta shqetësojë burrin tim”.

“Zakonisht zemërimin e tij e mban për mua, por ai filloi t’i bërtasë atyre për gjëra banale, siç është lënia e një gote në dysheme. Atëherë unë do të them diçka për të drejtuar zemërimin e tij tek unë, por sa më shumë të jemi bashkë, aq më pak mënyra kam për t’i tërhequr vëmendjen”.

Geta kishte një plan. Ndërsa burri i saj është në punë dhe pasi pastron shtëpinë, ajo shkon në zyrë jashtë lagjes.

Atje ajo merr pjesë në klasa të organizuara nga komuniteti, ku gratë mësojnë të qepin, lexojnë dhe shkruajnë.

Geta dëshiron të fitojë aftësi të mjaftueshme për të qenë e pavarur financiarisht dhe të largohet me fëmijët e saj. Gjatë orëve të mësimit, ajo u takua me këshilltarët e trajnuar për të ndihmuar viktimat e dhunës në familje.

Por pasi India shpalli karantinë në të gjithë vendin më 24 mars, e gjithë kjo u ndal. Orët kanë mbaruar dhe këshilltarët e komunitetit nuk mund të vizitojnë gratë e cenueshme.

Uimlesh Solanki, një vullnetar në “Sambhali fond”, një organizatë që mbështet gratë në Xhodpir, qyteti i dytë më i madh në Raxhastan, thotë se koronavirusi i ka vënë gratë në rrezik.

“Karantina e plotë për to nënkupton shqetësim për çdo ditë. Tani nuk ka dyqane lokale me makina, kështu që ata duhet të udhëtojnë më gjatë deri në supermarkete për të siguruar ushqime çdo ditë. ”

“Një situatë stresuese si kjo do të thotë se ka më shumë arsye për t’u aktivizuar partnerët e tyre tashmë të dhunshëm.”

Kai, Nju Jork, SHBA

Kai e nxori telefonin  dhe filloi të shkruante ngadalë. “Nëna ime dëshiron që unë të qëndroj me ty.” Ajo e dërgoi mesazhin dhe mori përgjigjen shumë shpejt. “Në rregull!”

Javën e kaluar, adoleshentja u kthye në shtëpinë ku premtoi se nuk do të hynte më.

“Në momentin kur hyra, truri im u stakua“, tha Kai. “Gjithçka u stakua, çdo ndjenjë.”

Ajo u transferua tek babai i saj, burri për të cilin thotë se me vite e ka dhunuar fizikisht dhe seksualisht

Dy javë më parë, Kai mendoi se koronavirusi do të zhdukej me lajmet e reja. Por më pas gjërat ndryshuan.

Punonjësit në dyqanin ku punon nëna e saj u nervozuan. Lajmi që virusi kishte kaluar bregdetin dhe ishte përhapur në më shumë se 170 vende, erdhi në Nju-Jork dhe i bëri njerëzit nervozë.

Të punosh në një dyqan nënkupton të komunikosh me njerëzit çdo ditë.

Nëna e Keit dhe kolegët e saj ishin të shqetësuar për kontaktin me njerëzit, por ata nuk u duhej të shqetësoheshin për shumë kohë. Dyqani ka vendosur të mbyllet për një kohë të pacaktuar punonjësit do të jenë të tepërt.

Nëna e Kai e humbi mëditjan e saj  prej 15 dollarësh në ditë dhe iu tha që do të kishte sigurim shëndetësor vetëm për pesë ditë.

Kjo e preku nënën e Kait, e cila kishte pasur probleme mendor për një kohë të gjatë.

Ajo kishte kriza. Filloi të bërtiste se gjërat ishin çmendur dhe se unë duhej të jetoja me babanë tim.

Fjalët dërguan një kontraksion të ftohtë në venat e Kait. Ajo u kthye në dhomën e saj, duke shpresuar se nëse i jepte nënës kohë, gjërat do të ndryshonin. Por kur ajo zbriti poshtë, nëna e saj vetëm pyeti: “Pse je akoma këtu?”

Kanë kaluar vetëm disa muaj që kur Kai filloi të ndjekë terapinë për shkak të viteve të gjata të abuzimit fizik dhe seksual që përjetoi nga babai i saj. Ajo thotë se e abuzoi kur ishte fëmijë. Ajo ende nuk i ka treguar për këtë nënës dhe motrës së saj.

Kai thotë se terapia e ndihmon atë dhe ajo ndjen se ka më shumë kontroll. Ajo kishte shpresë për të ardhmen.

Qendra ku ajo shkoi për trajtim u mbyll më pas për shkak të koronavirusit. Ajo gjithashtu, javën e kaluar  u transferua tek babai i saj.

“Ai ka qenë me mua gjatë gjithë kohës,” pëshpëriti ajo. “Gjatë ditës, ai shikon TV në kompjuterin e tij në dhomën e ndenjes. Dhe natën e dëgjoj se shikon pornografi”.

Ajo e di se është zgjuar kur e dëgjon duke bërë smuthi. “E urrej shumë, është shumë e lartë, zhurma që  bën blenderit më ngurtëson. Ky është fillimi i ditës time, kur duhet të zgjohem”.

Kai nuk fle shumë pasi u transferua me babanë e saj sepse dera e saj nuk mbyllet me çelës.

Ekziston një rutinë e abuzimit fizik, ndodhte kur Kai bënte diçka që e shqetësonte. Kështu që plani i saj është që të mos e pengojë dhe del nga dhoma e saj vetëm kur duhet të shkojë në banjë dhe të gatuajë në kuzhinë.

Herën e fundit kur ata jetuan së bashku në shtëpi, u ndërpre energjia elektrike dhe dhuna ishte skandaloze.

“Ai mendon se po jetojmë në një kohë të çuditshme në histori, por ai nuk përmend asgjë për dhunën,” tha Kai. “Kjo më bën të ndjehem sikur do të çmendem. Asgjë nuk ka bërë ende, por pritjet më vrasin”.

Kai i kalon ditët në internet. Kohët e fundit ajo ka pare në YouTube analiza për filma. Ajo kënaqet duke parë analiza të filmave që nuk i ka parë.

Ajo shpreson që nëna e saj të kthehet së shpejti, ose se koronavirusi do të kalojë dhe ajo do të jetë në gjendje të gjejë një vend për të jetuar.

Nikol Xhejkobs, komisari për dhunën në familje në Angli dhe Uells, thotë se policia është e gatshme të merret me rritjen e thirrjeve për dhunë në familje.

“Ne po mundohemi të sigurohemi që njerëzit të kuptojnë se policia po parashikon që dhuna në familje të rritet”, tha Xhejkobs për BBC.

“Policia ka sqaruar se këto thirrje do të jenë përparësi. Ju mund të telefononi 999 dhe ndërsa jeni duke pritur që dikush të marrë, kollituni ose lëshoni një tingull dhe shtypni 5.5”.

Xhejkobs shtoi se gratë me status të pasigurt të imigracionit duhet të tejkalojnë barrierat dhe të mos kenë frikë nga dëbimi nëse raportojnë dhunë në momente të tilla.

Xhejkobs gjithashtu u bëri thirrje punonjësve socialë të marrin pajisje adekuate mbrojtëse gjatë epidemisë së koronavirusit.

Sy dhe veshë

Kjo ndjenjë sentimentale jehoi nga Fumzile Mlambo-Ngkuka, drejtoresha ekzekutive e KB-së për gratë, e cila i tha BBC-së se njerëzit që punonin me gra të cenueshme kishin nevojë urgjente për pajisje mbrojtëse.

“Ne kemi nevojë për fonde për punëtorët në terren me PPE për t’u afruar komuniteteve dhe kontrolluar gratë e cenueshme. Kjo duhet të jetë një përparësi dhe duhet të ketë fonde të menjëhershme nga qeveritë globale.”

Ajo thotë, se ndryshe nga Shtetet e Bashkuara dhe Mbretëria e Bashkuar, ku është rritur numri i thirrjeve për dhunë në familje, rasti në vendet e pazhvilluara është i ndryshëm.

“Është e pamundur për gratë në disa vedne me më pak mbështetje socio-ekonomike të raportojnë raste të dhunës në familje nëse ata jetojnë në një ose dy dhoma me abuzuesit e tyre.”

“Vetëm disa muaj pas shpërthimit më të keq të Ebolës në Afrikën Perëndimore mësuam për rritjen e dhunës me bazë gjinore nëpër shtëpi.”

Ndërkohë,  Xhekson tha që ishte koha për një qasje proaktive për të luftuar dhunën në familje në Britaninë e Madhe.

“Ne kemi dëgjuar për një numër të madh të njerëzve që duan të bëhen vullnetarë në NHS. “Ne duhet të sigurohemi që ata kanë informacionin e nevojshëm për të dalluar dhunën në familje sepse ato do të jenë sytë dhe veshët tanë në komunitete.”/ BBC/MIA